متّاں مینہ تھیوے

تیڈھی اکھ دے عاشق بدّل ھن
ساڈی جھوک تے آ، متّاں مینہ تھیوے

ایس سُرخ گلابی چہرے توں
چا زُلف ہٹا، متّاں مینہ تھیوے

کہیں جھیل دے وانگ ہے اکھ تیڈھی
ساکوں سیر کرا، متّاں مینہ تھیوے

اساں شاکر منگ منگ تھک پئے ہاں
منگ آپ دُعا، متّاں مینہ تھیوے

I've been smitten so bad by the headiness of this kalam of Shakir Shujabadi, that couldn't help taking liberties with it.

Countless nights I've spent staring at the black chest of the sky,
Waiting, pinning ...
 ساڈی جھوک تے آ، متّاں مینہ تھیوے

Life is barren, but for a vision of your locks that cloud your face.  
O my love ...چا زُلف ہٹا، متّاں مینہ تھیوے

Take me away from where I do not belong!
Take me to the world of you ...ساکوں سیر کرا، متّاں مینہ تھیوے

My prayers have weaved a rosary that chants only your name
Now you, my darling ...منگ آپ دُعا، متّاں مینہ تھیوے

Image credits unknown. The phenomenon, however, is known as dharolyuo - n. "a joyous veil of rain that bridges sky & earth, drawing life from dry land," in the language of Thar Desert, Jaisalmer district, India.